Zowel dit volksvreemde, anti-Vlaamse en anti-Nederlandse regime als de slaafse "media", die de jongste weken, veel meer dan voordien, de woorden "België", "Belgen" en "Belgisch" tientallen keren per dag opdringen, bij wijze van hersenspoeling tot in de waanzin van "Belgische kunst", "Belgische literatuur" en "Belgische muziek" toe (Klara, Canvas, VTM enz...) als de lakse, gematigde "Vlaamse beweging" hebben zweepslagen nodig. De eersten om hen uit hun onaanvaardbare machtspositie te verdrijven, de "Vlamingen" om hen op te jagen, kleur te doen bekennen en zich te verweren. Hopelijk komt die wil tot het slopen van deze wan-staat massaal tot uiting bij de verkiezingen van volgend jaar...
Alleen de radicale actie-groepen blijven zich duidelijk en in het openbaar verweren: de vurige studenten van het KVHV, die op maandag 17 maart e.k. een "Staten-Generaal tegen het regime" organiseren in Antwerpen, met fakkeltocht (19 u., Groenplaats) en strijdmeeting in de UFSIA (20 u., aula R002, Rodestraat), het NSV dat op donderdag 6 maart, mét de steun van Voorpost en KVHV, een felle en talrijk gevolgde betoging organiseerde in Gent, de nooit aflatende militanten van Voorpost en de échte "IJzerbedevaarders" van IJzerwake. Ook het ANZ verkondigt op het komende 71ste Zangfeest in het Sportpaleis op zondag 20 april een duidelijk "Manifest voor Vlaanderen"; Allen samen slechts enkele duizenden, maar elk van ons, 'radicalen, principiëlen, absoluten en "extremisten" ' (naar Ernest van der Hallen!) is wel honderd slappelingen of laksen waard. Het OVV (Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen) en de VVB (Vlaamse Volksbeweging) roepen wel op tot "mobilisatie" maar komen noch radicaal, noch revolutionair op de voorgrond.
"Zingen maakt van gedachten krachten" zei Cyriel Verschaeve terecht en sterke gedichten leiden tot felle (strijd)liederen. Naast onze kostbare en zéér omvangrijke schat aan volkse strijdliederen, van de felle én vrome Geuzenliederen (vooral het Wilhelmus en 'Het Beleg van Bergen-op-Zoom' (Merck toch hoe sterck...)) over "Daar is maar één Vlaanderen" (René De Clercq) tot Van Wilderodes "Volk, word staat!" wil ik aan lezers van dit Utopia-domein (een Utopia dat bestààt, zoals Van Wilderode het bestempelde) een reeks gedichten voorhouden, die ze moeten lezen en voorlezen. Goede sprekers kunnen er voordrachten mee houden. Ik doe dit met Van Wilderode, Wies Moens, Ernest van der Hallen e.a. Deze gedichten moeten zweepslagen zijn tegen België, voor een vrij Vlaanderen en - wat later- voor een herenigd Nederland!
Ik verdeel "mijn" gedichten over enkele blog-afleveringen. Vandaag het gedicht "Volk, word staat", dat op het Zangfeest als derde lied zal worden gezongen, in het teken van het Van Wilderode-jaar (tien jaar na zijn dood). De muziek schreef Herman Elegast.
Volk, word staat!
----------------------------
Volk, word staat, word Vlààmse staat
doe de kansen keren,
wéér wie u met slechte raad
om de wille van de baat
averechts regeren
zoveel slechte heren!
Volk, word staat, word Vlààmse staat
dop uw eigen bonen,
vecht zolang uw haart nog slaat
tot het vaderland bestaat
waarin straks uw zonen
beter zullen wonen!
Volk, word staat! De oude eis
nu in de felle gebiedende wijs!
Eindelijk, eindelijk eindigt de tijd
van uw beschamende horigheid.
Eindelijk neemt gij het lot van uw land
stevig in eigen hand!
Volk, word staat, word Vlààmse staat!
om als volk te leven.
Nacht die naar zijn morgen gaat,
morgenlicht en dageraad,
dag die onbeschreven
ons wordt toegegeven!
Anton van Wilderode
(1918-1998)
Een krachtig gedicht dat nog sterker wordt door het lied, dat we op 20 april des te feller zullen zingen, wegens zijn strijdbaarheid en zijn treffende actualiteit!
In dezelfde toonaard van verweer tegen " Belgisch" - of eigenlijk Frans - knechtschap, in Groot-Nederlandse of gewoon Dietse, Nederlandse geest, klinkt het grote gedicht "Al waart gij allen klein..." van Wies Moens (1898-1982), dat mijn naamgenoot-geschiedschrijver Pieter Jan Verstraete treffend toepaste op Karel Dillen zaliger in zijn jongste, herwerkte en aangepaste, biografie van deze Vlaamse politicus, die rebel bleef (2007). Ik trof het ook aan in een bloemlezing met revolutionaire poëzie, "Gelaat der Dichters", samengesteld door de grote Nederlandse dichter Henri Bruning en uitgegeven door 'De Amsterdamsche Keurkamer' in 1944, nog helemaal in de geest van "De Nieuwe Orde", die ook aanleiding gaf tot veel sterke en waardevolle gedichten, in Noord- en Zuid-Nederland. Al zal het nog lang duren eer de letterkundige, historische en stilistische waarde van die sterke, rebelse en andere poëzie "officieel" wordt erkend, dat dan om "politieke" redenen.
Al waart gij allen klein....
-----------------------------------
Al waart gij allen klein, kortzichtig tot het eind,
al zoudt gij mij ten muur verwijzen, wreed en dom,
nog rukt' ik laatste kracht bijeen en riep:
ik ben uzelf, mijn volk, - dat leefde in mij,
en weinigen met mij, den geest vervuld
van 't recht verlangen der geslachten die,
door damp en rook, stuurden u deinend schip
ter hoge zee!
Gejukt, aan vreemden dienstbaar, stondt gij vrij in mij.
Beguicheld en begekt, verhieft gij u in mij.
Gestoten getrapt, verwon uw wil in mij.
Verworpen, vondt gij steeds uw troon in mij.
Dit is mijn tr'ots, o volk:
dat ik uw beeld heb in mijn ziel gedragen,
gaaf en schoon, wijl gij u krenken liet
en bracht den krenker eer en dank daartoe;
niet ik alleen: een luttel hoopje nog
van mannen die voor goud noch lauwerkrans
te koop zijn, liever wolf in 't bos
dan vette hond, de keten om den hals!
Rooft gij den dag ons, blind, met dolle hand
eens zingen harde ploegen onze trouw:
"Wijl knechtschap in deez' gouwen 't merg verdierf,
duldden zij nooit of nimmer àndren band
dan den onbreekbren, door God zelf gesmeed,
den wezensband, die hecht op leve' en dood
de kindren samen van één vaderland.
Zij waren 't volk geheel, daar 't zwoer in hèn,
te zijn volkomen naar den wil van Hem
die gaf élk volk een eigen aangezicht,
ten klaren spiegel van Zijn eeuwig licht.
WIES MOENS
( uit 'Het Vierkant', 1938)
Even actueel en zéér toepasselijk op elk Belgisch of " Belgisch-Vlaams" compromis is de volgende, sterke waarschuwing van de felste anti-Belgische, want Dietse dichter René De Clercq (1877-1932)
Niet met elkendeen
--------------------------------
Sluit niet, tegen uw geweten,
Om de macht een slecht verbond.
Die uit elke teil kan eten
Is de echte hond.
Die naast elke knie kan knielen
Heeft een slavenaard.
Slechts een volk van hoge zielen
is der vrijheid gaven waard.
René De Clercq
(uit "De Noodhoorn",
zesde druk, 1975)
Spot en scherpe satire waren het waarmerk van De Clercq krachtige en zangerige poëzie.
In mijn rijtje van volksverbonden en strijdbare dichters hoort er één niet thuis, die ik nochtans bijzonder graag lees en waardeer. Ik haal hem hier even uit de vergetelheid - zoals het in Vlaanderen met vele gote dichters en schrijver gebeurt -: de satirische, pessimistische en illusieloze, Oostendse dichter August Vanhoutte (1889-1936), voor wie de schoonheid van poëzie, wellicht een zeldzame troost voor hem, de tragiek van zijn eigen, korte leven en dat van zovelen wat deed vergeten. Met één van zijn talrijke vormvast en klassieke kwatrijnen - die hij dagelijks schreef! - besluit ik. Het is geslaagde en juiste schimpscheut op de bedenkelijk en bedrieglijke - dus wel "Belgische" in het achterhoofd - democratie. Elke "Vlaams-Belgische" "leider" zou het onder de ogen geduwd moeten krijgen!
Democratie
------------------
Sluit u bij fracties noch partijen aan.
- Weet, elk van hen legt het derwijze aan
Opdat het volk 't volk uitbuit voor den volke,
Terwijl de leiders aan het schransen gaan.
August Vanhoutte
(uit 'De verwarde kalender, 1938)
Alleen de radicale actie-groepen blijven zich duidelijk en in het openbaar verweren: de vurige studenten van het KVHV, die op maandag 17 maart e.k. een "Staten-Generaal tegen het regime" organiseren in Antwerpen, met fakkeltocht (19 u., Groenplaats) en strijdmeeting in de UFSIA (20 u., aula R002, Rodestraat), het NSV dat op donderdag 6 maart, mét de steun van Voorpost en KVHV, een felle en talrijk gevolgde betoging organiseerde in Gent, de nooit aflatende militanten van Voorpost en de échte "IJzerbedevaarders" van IJzerwake. Ook het ANZ verkondigt op het komende 71ste Zangfeest in het Sportpaleis op zondag 20 april een duidelijk "Manifest voor Vlaanderen"; Allen samen slechts enkele duizenden, maar elk van ons, 'radicalen, principiëlen, absoluten en "extremisten" ' (naar Ernest van der Hallen!) is wel honderd slappelingen of laksen waard. Het OVV (Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen) en de VVB (Vlaamse Volksbeweging) roepen wel op tot "mobilisatie" maar komen noch radicaal, noch revolutionair op de voorgrond.
"Zingen maakt van gedachten krachten" zei Cyriel Verschaeve terecht en sterke gedichten leiden tot felle (strijd)liederen. Naast onze kostbare en zéér omvangrijke schat aan volkse strijdliederen, van de felle én vrome Geuzenliederen (vooral het Wilhelmus en 'Het Beleg van Bergen-op-Zoom' (Merck toch hoe sterck...)) over "Daar is maar één Vlaanderen" (René De Clercq) tot Van Wilderodes "Volk, word staat!" wil ik aan lezers van dit Utopia-domein (een Utopia dat bestààt, zoals Van Wilderode het bestempelde) een reeks gedichten voorhouden, die ze moeten lezen en voorlezen. Goede sprekers kunnen er voordrachten mee houden. Ik doe dit met Van Wilderode, Wies Moens, Ernest van der Hallen e.a. Deze gedichten moeten zweepslagen zijn tegen België, voor een vrij Vlaanderen en - wat later- voor een herenigd Nederland!
Ik verdeel "mijn" gedichten over enkele blog-afleveringen. Vandaag het gedicht "Volk, word staat", dat op het Zangfeest als derde lied zal worden gezongen, in het teken van het Van Wilderode-jaar (tien jaar na zijn dood). De muziek schreef Herman Elegast.
Volk, word staat!
----------------------------
Volk, word staat, word Vlààmse staat
doe de kansen keren,
wéér wie u met slechte raad
om de wille van de baat
averechts regeren
zoveel slechte heren!
Volk, word staat, word Vlààmse staat
dop uw eigen bonen,
vecht zolang uw haart nog slaat
tot het vaderland bestaat
waarin straks uw zonen
beter zullen wonen!
Volk, word staat! De oude eis
nu in de felle gebiedende wijs!
Eindelijk, eindelijk eindigt de tijd
van uw beschamende horigheid.
Eindelijk neemt gij het lot van uw land
stevig in eigen hand!
Volk, word staat, word Vlààmse staat!
om als volk te leven.
Nacht die naar zijn morgen gaat,
morgenlicht en dageraad,
dag die onbeschreven
ons wordt toegegeven!
Anton van Wilderode
(1918-1998)
Een krachtig gedicht dat nog sterker wordt door het lied, dat we op 20 april des te feller zullen zingen, wegens zijn strijdbaarheid en zijn treffende actualiteit!
In dezelfde toonaard van verweer tegen " Belgisch" - of eigenlijk Frans - knechtschap, in Groot-Nederlandse of gewoon Dietse, Nederlandse geest, klinkt het grote gedicht "Al waart gij allen klein..." van Wies Moens (1898-1982), dat mijn naamgenoot-geschiedschrijver Pieter Jan Verstraete treffend toepaste op Karel Dillen zaliger in zijn jongste, herwerkte en aangepaste, biografie van deze Vlaamse politicus, die rebel bleef (2007). Ik trof het ook aan in een bloemlezing met revolutionaire poëzie, "Gelaat der Dichters", samengesteld door de grote Nederlandse dichter Henri Bruning en uitgegeven door 'De Amsterdamsche Keurkamer' in 1944, nog helemaal in de geest van "De Nieuwe Orde", die ook aanleiding gaf tot veel sterke en waardevolle gedichten, in Noord- en Zuid-Nederland. Al zal het nog lang duren eer de letterkundige, historische en stilistische waarde van die sterke, rebelse en andere poëzie "officieel" wordt erkend, dat dan om "politieke" redenen.
Al waart gij allen klein....
-----------------------------------
Al waart gij allen klein, kortzichtig tot het eind,
al zoudt gij mij ten muur verwijzen, wreed en dom,
nog rukt' ik laatste kracht bijeen en riep:
ik ben uzelf, mijn volk, - dat leefde in mij,
en weinigen met mij, den geest vervuld
van 't recht verlangen der geslachten die,
door damp en rook, stuurden u deinend schip
ter hoge zee!
Gejukt, aan vreemden dienstbaar, stondt gij vrij in mij.
Beguicheld en begekt, verhieft gij u in mij.
Gestoten getrapt, verwon uw wil in mij.
Verworpen, vondt gij steeds uw troon in mij.
Dit is mijn tr'ots, o volk:
dat ik uw beeld heb in mijn ziel gedragen,
gaaf en schoon, wijl gij u krenken liet
en bracht den krenker eer en dank daartoe;
niet ik alleen: een luttel hoopje nog
van mannen die voor goud noch lauwerkrans
te koop zijn, liever wolf in 't bos
dan vette hond, de keten om den hals!
Rooft gij den dag ons, blind, met dolle hand
eens zingen harde ploegen onze trouw:
"Wijl knechtschap in deez' gouwen 't merg verdierf,
duldden zij nooit of nimmer àndren band
dan den onbreekbren, door God zelf gesmeed,
den wezensband, die hecht op leve' en dood
de kindren samen van één vaderland.
Zij waren 't volk geheel, daar 't zwoer in hèn,
te zijn volkomen naar den wil van Hem
die gaf élk volk een eigen aangezicht,
ten klaren spiegel van Zijn eeuwig licht.
WIES MOENS
( uit 'Het Vierkant', 1938)
Even actueel en zéér toepasselijk op elk Belgisch of " Belgisch-Vlaams" compromis is de volgende, sterke waarschuwing van de felste anti-Belgische, want Dietse dichter René De Clercq (1877-1932)
Niet met elkendeen
--------------------------------
Sluit niet, tegen uw geweten,
Om de macht een slecht verbond.
Die uit elke teil kan eten
Is de echte hond.
Die naast elke knie kan knielen
Heeft een slavenaard.
Slechts een volk van hoge zielen
is der vrijheid gaven waard.
René De Clercq
(uit "De Noodhoorn",
zesde druk, 1975)
Spot en scherpe satire waren het waarmerk van De Clercq krachtige en zangerige poëzie.
In mijn rijtje van volksverbonden en strijdbare dichters hoort er één niet thuis, die ik nochtans bijzonder graag lees en waardeer. Ik haal hem hier even uit de vergetelheid - zoals het in Vlaanderen met vele gote dichters en schrijver gebeurt -: de satirische, pessimistische en illusieloze, Oostendse dichter August Vanhoutte (1889-1936), voor wie de schoonheid van poëzie, wellicht een zeldzame troost voor hem, de tragiek van zijn eigen, korte leven en dat van zovelen wat deed vergeten. Met één van zijn talrijke vormvast en klassieke kwatrijnen - die hij dagelijks schreef! - besluit ik. Het is geslaagde en juiste schimpscheut op de bedenkelijk en bedrieglijke - dus wel "Belgische" in het achterhoofd - democratie. Elke "Vlaams-Belgische" "leider" zou het onder de ogen geduwd moeten krijgen!
Democratie
------------------
Sluit u bij fracties noch partijen aan.
- Weet, elk van hen legt het derwijze aan
Opdat het volk 't volk uitbuit voor den volke,
Terwijl de leiders aan het schransen gaan.
August Vanhoutte
(uit 'De verwarde kalender, 1938)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten