zondag 1 februari 2009

Lichtmis

De mist van januari legt zich neer
en ligt, gespreid en kil over de velden.
't Is Lichtmis nu en lichte mist keert weer
om, koud en stil, de sprokkelmaand te melden.

De Moeder Gods verlaat, met een licht wenden
en 't Kindje op haar borst, het stille huis,
dat ademt door de geest van licht en lente,
die komen gaat als 't water bruist
door dooiend dal en waterval.

Krokus en blanke sneeuwklok gaan ontluiken
bij d' eerste voorjaarszoen, die op ons hart
een afdruk laat als rijm op tere struiken.
We zijn in winters hardheid nog verward

en kunnen lentes wonder nog niet vatten,
dat ons in licht en geur beroeren wil
en 't vroege groene waas laat spatten
zover ons oog kan reiken.

(Lichtmis 2008)

Geen opmerkingen:

Borms Van Severen Van Wilderode Verschaeve Dietsland