Brussel en Doel: beide, onderling oneindig verschillende oorden, zijn sedert kort - én ook in de onmiddellijke toekomst - de twee grootste, pokdalige en melaatse schandvlekken op het gezicht van, op de eerste plaats, belgië, maar ook op dat van "Vlaanderen" (dat de oude Nederlandse gewesten Vlaanderen (+ Zuid-Vlaanderen in Frankrijk), Brabant en Limburg omvat) en zich in een aantal opzichten "belgisch" begint te gedragen, met name tegenover Doel, dat, spijts de volslagen zinloosheid van nóg een dok meer, het Saeftinge-dok, brutaal bovenop een dorp met nog levende inwoners, die er absoluut niet weg willen, moet worden neergepoot!
Ik bewonder mijn vriend, geestesgenoot en oud-collega Frans Crols om de durf die hij aan de dag legde op onze jongste IJzerwake (zondag 23 oogst, in Steenstrate, bij Ieper), maar toch kan ik, als bewust ("Groot"- of "Heel"-)Nederlander, deze "knuppel Brussel' in het Vlaams-belgisch hoenderhok niet opvangen, noch gebruiken. Door het oude, ooit Nederlandse (Dietse) Brussel verder prijs te geven aan de multiculturalistische en jihadistisch-islamitische verloedering, vervreemding en ontaarding, krijgen we daar, te midden van het oude, glorieuze (hertogdom) Brabant, een gevaarlijke, ons bedreigende en vijandige stad-etterbuil. Met een groeiende bende fanatieke muzelmannen - kweekvijver van terroristen - is onze toekomst, ook als we herenigd worden met staats-Nederland en "ons land heropbouwen", onveilig en onzeker. Tot een eind in de 19de eeuw bleef Brussel, spijts de snel toenemende verfransing, een grotendeels Nederlandse stad. Werd onze taal er kwaadaardig en opzettelijk - met de steun van "overheden"...- verdrongen, toch leeft ze er nog... een beetje: een groeiende groep Franstalige ouders zenden hun kinderen liever naar Nederlands(talig)e scholen, wegens de veel betere kwaliteit van het onderwijs aldaar! Enkele procenten "Brusselaars" spreken nog (Brabants-) Nederlands of Brussels (géén "Vlaams"!). Ik blijf geloven dat, als "Vlaamse" of juister: Brabantse, Nederlandse Brusselaars de handen in elkaar met de groeiende groep van anti-belgische "Vlaams"- of Nederlandsgezinden in de rand en verder buiten die stad, er nog een kans bestaat om Brussel-Broekzele te winnen voor "Vlaanderen" of (Zuid-)Nederland...
De mensen die mijn Utopia-blog (soms) lezen, weten dat ik nu zal overstappen naar een poëtisch accent, dat zeker "utopisch" zal overkomen, maar ook met de diepe, dichterlijke wens én eis van de Vlaamse én Nederlandse nationalist Anton Van Wilderode, meermaals beluisterd in het krachtige lied van Paul Heyninck, die het samen met zijn kameraad-vagant Herwig van Horenbeeck, vertolkt(e), voor het eerst reeds op de IJzerbedevaart van 1971, "toen wij nog allen samen waren", onder de toren.
Mét mijn lieve, onvergetelijke vriend Anton van Wilderode, blijf ik geloven in een Nederlandse toekomst voor Brussel, al zijn de "verwaten heren" nog altijd niet weg...
BRUSSEL
-----------------
Brussel, gij waart onze stad,
kersten en ketters van binnen
(Ruusbroec en Bloemardinne!),
leeuwen op al uw tinnen,
Brussel, vergeet gij dat?
Brussel, oud hart, oude stad,
hart van de Nederlanden,
stad van de stokebranden,
Brussel, uw kruid is nat.
Zeg wat gij wilt, zeg wie gij zijt.
Brussel, het is méér dan tijd.
Brussel, gij zijt onze stad,
laat u niet ringeloren,
treiters en trikoloren
geef hun de wind van voren,
Brussel, maar durft gij dat ?
Brussel, gij wordt onze stad,
strals als de kansen keren
zijn al uw verwaten heren
met hun geléénde veren
weg in hun narrenpak.
Ik bewonder mijn vriend, geestesgenoot en oud-collega Frans Crols om de durf die hij aan de dag legde op onze jongste IJzerwake (zondag 23 oogst, in Steenstrate, bij Ieper), maar toch kan ik, als bewust ("Groot"- of "Heel"-)Nederlander, deze "knuppel Brussel' in het Vlaams-belgisch hoenderhok niet opvangen, noch gebruiken. Door het oude, ooit Nederlandse (Dietse) Brussel verder prijs te geven aan de multiculturalistische en jihadistisch-islamitische verloedering, vervreemding en ontaarding, krijgen we daar, te midden van het oude, glorieuze (hertogdom) Brabant, een gevaarlijke, ons bedreigende en vijandige stad-etterbuil. Met een groeiende bende fanatieke muzelmannen - kweekvijver van terroristen - is onze toekomst, ook als we herenigd worden met staats-Nederland en "ons land heropbouwen", onveilig en onzeker. Tot een eind in de 19de eeuw bleef Brussel, spijts de snel toenemende verfransing, een grotendeels Nederlandse stad. Werd onze taal er kwaadaardig en opzettelijk - met de steun van "overheden"...- verdrongen, toch leeft ze er nog... een beetje: een groeiende groep Franstalige ouders zenden hun kinderen liever naar Nederlands(talig)e scholen, wegens de veel betere kwaliteit van het onderwijs aldaar! Enkele procenten "Brusselaars" spreken nog (Brabants-) Nederlands of Brussels (géén "Vlaams"!). Ik blijf geloven dat, als "Vlaamse" of juister: Brabantse, Nederlandse Brusselaars de handen in elkaar met de groeiende groep van anti-belgische "Vlaams"- of Nederlandsgezinden in de rand en verder buiten die stad, er nog een kans bestaat om Brussel-Broekzele te winnen voor "Vlaanderen" of (Zuid-)Nederland...
De mensen die mijn Utopia-blog (soms) lezen, weten dat ik nu zal overstappen naar een poëtisch accent, dat zeker "utopisch" zal overkomen, maar ook met de diepe, dichterlijke wens én eis van de Vlaamse én Nederlandse nationalist Anton Van Wilderode, meermaals beluisterd in het krachtige lied van Paul Heyninck, die het samen met zijn kameraad-vagant Herwig van Horenbeeck, vertolkt(e), voor het eerst reeds op de IJzerbedevaart van 1971, "toen wij nog allen samen waren", onder de toren.
Mét mijn lieve, onvergetelijke vriend Anton van Wilderode, blijf ik geloven in een Nederlandse toekomst voor Brussel, al zijn de "verwaten heren" nog altijd niet weg...
BRUSSEL
-----------------
Brussel, gij waart onze stad,
kersten en ketters van binnen
(Ruusbroec en Bloemardinne!),
leeuwen op al uw tinnen,
Brussel, vergeet gij dat?
Brussel, oud hart, oude stad,
hart van de Nederlanden,
stad van de stokebranden,
Brussel, uw kruid is nat.
Zeg wat gij wilt, zeg wie gij zijt.
Brussel, het is méér dan tijd.
Brussel, gij zijt onze stad,
laat u niet ringeloren,
treiters en trikoloren
geef hun de wind van voren,
Brussel, maar durft gij dat ?
Brussel, gij wordt onze stad,
strals als de kansen keren
zijn al uw verwaten heren
met hun geléénde veren
weg in hun narrenpak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten