donderdag 27 december 2007

René De Clercq: Een eeuwfeest (1930)


Ik beloofde, bij mijn inleiding tot het soldateske kerstgedicht van Wies Moens, een gedicht te publiceren van René De Clercq (1877-1932). Als zéér productief en zeer strijdbaar én lyrisch dichter, met wel het grootst aantal Vlaams-nationalistische en Dietse, anti-Belgische verzen, is hij mij, naast Wies Moens, Anton van Wilderode en Aleidis Dierick, bijzonder lief. In deze verdwaasde tijd van neo-belgicisme blijven zijn talrijke Groot-Nederlandse gedichten héél aktueel. De Nederlandse overheid van de tijd van zijn "ballingschap" in Bussum (Noord-Holland) én die van nu heulen maar mee met de anti-Vlaamse en anti-Nederlandse overheden, in Wallonië, Brussel én in Vlaanderen! Daarom deze felle satire op het volksvreemde, tegennatuurlijke "belgen-dom", dat door de lange leugen, onverwoestbaar schijnt....

Een eeuwfeest (1930)

Aan prof. Willem de Vreese

Raakt nu het bovenst onder?
Geschiedt het vreemdste wonder
dat Nederland, fier Nederland,
meeviert het eeuwfeest zijner schand?

Wij, Vlamingen, wij haten
den slechtsten staat der staten,
die 't beste volk geschonden heeft
en honderd jaar van leugen leeft.

Wij, Vlamingen, bevechten
den rover onzer rechten,
die 't schijnbeeld van een natie stal
en nooit een natie worden zal.

Daar is een belgisch koning,
veel belgische vertoning,
een belgisch vlag, een belgisch lied,
maar belgen, belgen zijn er niet.

O 't Rijk der Nederlanden!
O broederlijke banden
die alle Dietsers samenbond
op ouden eigen Dietsen grond.

Wij moesten door al eeuwen
naast Hollanders en Zeeuwen
in vrome kracht te zamen staan,
eendrachtig eendre wegen gaan.

Wij hebben niet begrepen.
Maar wie door loze knepen
en lage listen wordt gediend:
den vijand hielden wij te vriend.

Rouw, rouw bedrijft de Vlaming
bij 't eeuwfeest der beschaming.
Maar in dien rouw ligt reeds een daad:
niet Vlaandren, belgië vergaat!

(uit "De Noodhoorn", zesde uitgave, 1975)

Profetisch is wel het laatste vers, 78 jaar geleden geschreven!

Ik voeg er een schampere aktuele titel uit het weekblad 'Time' van enkele dagen geleden aan toe, dat De Clercqs woorden voor vele duizenden lezers bevestigt: "There is no Belgian nation; there is no Belgian anything!"

De volgende dagen breng ik wel eens wat meer lyrische (ook eigen) verzen en licht mijn voor sommigen onbekende en vreemde titel "Utopia" toe. Nu reeds aan hen die dit rebelse, persoonlijke strijdgebied op het onpersoonlijke internet vinden: alle heil, zegen en geloof op een Nederlandse bevrijding van dit wan-staatje toegewenst!

Geen opmerkingen:

Borms Van Severen Van Wilderode Verschaeve Dietsland