Herman van den Reeck in het Bormshuis

Kille maartse buien op de 20ste dag van die maand, maar binnen in het Bormshuis, aan de Volkstraat 30 in Antwerpen, deed het deugd aan mijn Vlaamse, beter Dietse hart, die enorme toeloop van nationalistische vrienden, bekenden en kameraden, onder wie heel wat geestverwanten uit het Algemeen Diets Jeugd (Jongeren) Verbond (jaren 1950-'60), voor de opening van de tentoonstelling "Herman van den Reeck, een zoeker in woelige tijden". Vanwaar dat Dietse aspect? De gastspreker was Paul van Caeneghem, oud- en trouw lid van het Algemeen Diets Jeugdverbond (vanaf 1961: "Jongerenverbond"). Hij was uitgenodigd door de voorzitter van het Bormshuis, Bob Hulstaert, zelf ook leider van het ADJV, zij het iets vroeger. Herman Van den Reeck, die op 11 juli 1920 de leeuwenvlag van de Vlaamse meisjesbond "Klimop" wilde beschermen tegen een al te brutale politieagent, werd prompt neergeschoten op de Antwerpse Grote Markt. Twee dagen later stierf de 19-jarige jongeman. Naast enkele vervolgde en opgesloten aktivisten, was van den Reeck een vroege Dietser, een Heel- of Groot-Nederlander. Hij was één van de vele, Vlaams- en Nederlandsgezinde slachtoffers van deze anti-volkse, anti-Dietse en Noord-Franse staat....

Bormshuis-voorzitter Bob Hulstaert en archivaris Lieve van Onckelen hebben onder deze geruchtmakende tentoonstelling (reeds de 38ste in het Bormshuis sedert 1993) hun schouders gezet en er een waardevol getuigenis over deze rebelse, vredelievende en verbeten nationalistische "martelaar van de Vlaamse Beweging". Er zijn hier heel wat kostbare stukken, handschriften, foto's, vlaggen, boeken en andere documenten te bekijken en te bewonderen. Pronkstuk is zeker de prachtig bewaarde leeuwenvlag van de Katholieke en Vlaamse Meisjesbond Klimop. Daarvoor schoot een Antwerps politieagent hem genadeloos neer. De verantwoordelijke burgemeester, Jan de Vos bleef laffelijk afwezig en liet de verantwoordelijkheid over de grootse en geestdriftig-flamingantische 11 juli-betoging, die hij had verboden, terwijl ze in Borgerhout was toegelaten, over aan de franskiljonse schepen Strauss, die het bevel gaf om de Grote Markt te ontruimen én met scherp te schieten. De storm van verontwaardiging over die belgische misdaad tegen een weerloze Vlaming leidde tot een versnelde radikalizering van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Dat gebeuren en daarna de indrukwekkende begrafenis van deze bezielde jongeman in een woelige tijd wordt weerspiegeld in 54 stukken op panelen. Dan zijn er nog verscheidene toonkasten en een tweetal vlaggen van jeugdvendels (ADJV en VNJ) die de naam van hun held dragen...Voor de kenners, liefhebbers en overtuigden van de noodzaak dat de geschiedenis van de in drie - met de oude gewesten binnen Duitsland vier - landsdelen van de oude Nederlanden en van het Nederlandse volk grondig moeten worden herzien en herschreven in een volkse zin en in een geest van Dietse lostverbondenheid, is deze tentoonstelling een "must" (excuus voor dit Engels...), meer nog: een aanloop tot nieuwe bewustwording kan zijn. Er zijn daar nog verscheidene culturele, literaire en historische blikvangers te bekijken, te lezen, te bewonderen: foto's en getuigenissen van de begrafenis en van de indrukwekkende rouwstoet voor Herman van den Reeck, enkele van de gedichten, geschreven door de overwegend Vlaamsgezinde expressionistische dichters: Paul van Ostaijen (kopie), Marnix Gijsen ("Sluit de gelederen. Hij is gevallen.", Albert Vanhoogenbemt, Victor Brunclair, Wies Moens in zijn tweede bundel "De Tocht" ("In mijn stille, witte cel is het bericht van uw dood als een nieuw parool..."), Antoon Jacob, Gaston Burssens. Een merkwaardig historisch en artistiek stuk is het schilderij van Paul van Ostaijen door Prosper de Troyer.

Bezoek deze, opnieuw stimulerende expositie: nog toegankelijk tot en met woensdag 30 juni; elke dinsdag, woensdag en vrijdag van 14 tot 17 u.; zaterdag van 10 tot 16 u. De inkom is gratis.